Ολυμπιακός-Γκενκ 1-0, πριν ολοκληρωθεί το 1ο λεπτό.
Ιδανικό ξεκίνημα για οποιαδήποτε ομάδα. Παρ’ όλα αυτά, πιο πολύ αγχώθηκε η ομάδα αντί να πάρει δύναμη-θάρρος-ψυχολογία και να ξεκαθαρίσει την υπόθεση πρόκρισή από τα πρώτα 90 λεπτά.
Γράφει ο Nicola Tsapra
Δικαιολογημένος ως ένα σημείο ο κόουτς αφού δουλεύει ένα σύνολο παικτών ξένους προς αυτόν και μερικοί μάλιστα θα λέγαμε και χαμένοι στην ομάδα ηθικά-ψυχολογικά και κυριολεκτικά.
Όταν όμως προηγείσαι 1-0 και στην πορεία οι καλύτεροι παίκτες της ομάδας είναι Ρόντινεϊ-Ρέτσος-Πασχαλάκης-Φρέιρε σε ένα γήπεδο γεμάτο με τους φιλάθλους να δίνουν δυναμικό παρών είναι πάρα πολύ μεγάλη παραφωνία.
Πιο πολύ μεταφέρθηκε άγχος από τον πάγκο προς τους παίκτες παρά η ικανότητα των αντιπάλων να δημιουργήσει προβλήματα.
Οι έμπειροι νεοφερμένοι παίκτες με παραστάσεις ισπανικού πρωταθλήματος παρασυρθήκαν και είχαν αντιδράσεις παιδικές με μια κίτρινη κάρτα σε άσχετο χρονικό και γηπεδικό σημείο και μια καλή προσπάθεια αποφυγής αντιπάλου που κατέληξε σε λάθος πάσα.
Αποκορύφωμα είναι προς το τέλος του αγώνα, την στιγμή που εμφανίζεται ο πίνακας με τα 9 λεπτά καθυστερήσεις ο προπονητής γκρινιάζει και κλαίγεται δεξιά και αριστερά σαν πρωτάρης, είναι κάτι που δύσκολα το συναντάς ακόμη και σε αγώνες ερασιτεχνικών ομάδων.
Ένα ιδίωμα όλων σχεδόν των Ισπανών προπονητών είναι ότι δεν το έχουν όταν πρέπει να λειτουργήσουν υπό πίεση.
Είναι σίγουρο ότι ο Ολυμπιακός θα ενισχυθεί και σιγά-σιγά θα γίνει ομάδα και όχι ένα συνονθύλευμα παικτών με πλούσιο βιογραφικό, αλλά ο χρόνος πιέζει και η ευρωπαϊκή διάκριση πάντα δυναμώνει παίκτες-προπονητές-φιλάθλους και δίνει ώθηση σε νέους παίκτες που ήρθαν ή είναι να έρθουν στην ομάδα.
Περιμένω στο Βέλγιο να δω μεγάλη εμφάνιση ειδικά από τους παλιούς στην ομάδα παίκτες και να θέλουν να ξεκαθαρίσουν γρήγορα την υπόθεση πρόκριση, αλλά θέλω και να δω θετικές εξελίξεις του κόουτς ως προς την διαχείριση του αγώνα, γιατί η Γκενκ είναι ένα γερό ομαδικό σύνολο που δεν θα παραδοθεί εύκολα.
