Ο Γιάννης Σηφάκης γράφει για το -αν μη τι άλλο- εξαιρετικό μεταγραφικό ντεμαράζ του μπασκετικού Παναθηναϊκού, τον ανανεωμένο Ολυμπιακό, αλλά και τις στοχευμένες κινήσεις της ΑΕΚ ενόψει της νέας σεζόν.
Δεν θα ήταν υπερβολή να γράψουμε ότι ο νέος Παναθηναϊκός του Αταμάν θα είναι από τα φαβορί της Euroleague της νέας σεζόν. Και πώς να μην είναι θα ρωτήσει κανείς, όταν το τριφύλλι κατάφερε σε ένα μόλις καλοκαίρι να ταράξει πλήρως τα νερά στο ελληνικό και ευρωπαϊκό μπάσκετ, να μεταμορφωθεί ολοκληρωτικά και να κάνει τους φίλους του μπάσκετ να περιμένουν με ενδιαφέρον το τι θα καταφέρει να παρουσιάσει στο παρκέ ο Τούρκος κόουτς.
Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι βέβαιο ότι βλέπει την… δεύτερή του θητεία στην προεδρία της ΚΑΕ Παναθηναϊκός ως μία δεύτερη ευκαιρία. Δεν είναι ακριβώς δεύτερη θητεία, μιας και δεν αποχώρησε επισήμως ποτέ, αλλά το καλοκαίρι αυτό σηματοδοτεί την επιστροφή του στην καθημερινότητα του Παναθηναϊκού, ίσως του μεγαλύτερου και πιο επιτυχημένου μπασκετικού κλαμπ στην Ευρώπη από το 2000 και μετά.
Το γεγονός ότι οι πράσινοι «χάλασαν» την εικόνα τους για λίγα χρόνια και περιορίστηκαν στις εντός συνόρων επιτυχίες, δεν αλλάζει την ιστορία, ούτε βέβαια αφαιρεί τη δόξα και τη λάμψη του συλλόγου. Ίσα-ίσα που αποτελεί κίνητρο ώστε ο Παναθηναϊκός να ξαναγίνει… Παναθηναϊκός και να φτάσει ξανά στο ψηλότερο σημείο του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Οι κινήσεις που έχουν γίνει έως τώρα, αποδεικνύουν και την «τρέλα» του αφεντικού του τριφυλλιού, ο οποίος έκλεισε κάθε τρύπα και κάθε κενό στο πράσινο ρόστερ, και ακόμη ψάχνεται για περαιτέρω βελτίωση και ενίσχυση, με στόχο πρωτίστως να πάρει τα σκήπτρα από τον Ολυμπιακό στις εγχώριες διοργανώσεις, αλλά και να αποδείξει εμπράκτως ότι επέστρεψε και στην Ευρώπη, με στόχο το βαρύτιμο τρόπαιο της Euroleague.
Το έργο του Αταμάν σαφώς και δεν θα είναι εύκολο, μιας και η μετάβασή του από το τουρκικό στο ελληνικό πρωτάθλημα μπορεί να μην είναι εύκολη υπόθεση, όμως δείχνει να διαθέτει τα υλικά και την στήριξη της διοίκησης για να εκτελέσει απρόσκοπτα το πλάνο του.
Σλούκας, Βιλντόζα, Γκραντ, Γκάι, Παπαπέτρου, Χερνανγκόμεθ, Μήτογλου, Λεσόρ, Μπαλτσερόφσκι και Αντετοκούνμπο είναι προσθήκες από το «πάνω ράφι» για τον Παναθηναϊκό, όπου σε ένα καλοκαίρι άλλαξε τις ισορροπίες και πλέον διεκδικεί τα… πάντα. Θα τα καταφέρει όμως;
Πάμε στον Ολυμπιακό, ίσως την κορυφαία ομάδα της Ευρώπης πέρυσι, όπου κατάφερε να… χάσει το τρόπαιο της Euroleague στο τελευταίο σουτ. Αλλαγές πολλές δεν θα έχει την εφετινή σεζόν, όμως «έχασε» βασικά του όπλα και η προσαρμογή των νέων στοιχείων στο πλάνο του κόουτς Μπαρτζώκα θα είναι το πραγματικό στοίχημα στο αγωνιστικό προφίλ των ερυθρολεύκων.
Οι αποχωρήσεις των Σλούκα και Βεζένκοφ είναι οι πιο κρίσιμες, καθώς δεν ξέρουμε εάν οι Ουίλιαμς-Γκος και Σίκμα μπορούν να προσφέρουν τις ίδιες λύσεις. Σίγουρα πάντως, το γεγονός ότι από το ρόστερ έφυγαν δύο Έλληνες, δεν αποτελεί καλό νέο, μιας και ενδεχόμενες αλλαγές κατά τη διάρκεια της σεζόν θα πρέπει να είναι… χειρουργικής ακρίβειας.
Η «ελληνοποίηση» του Τόμας Ουόκαπ ισοφαρίζει σε έναν βαθμό το ζήτημα αυτό, αλλά και πάλι θα πρέπει να τεθούν πολλά υπόψη όσον αφορά την επιλογή των προσώπων που θα αγωνίζονται στο ελληνικό πρωτάθλημα, λόγω του περιορισμού των ξένων. Εξάλλου εφέτος, με την ενδυνάμωση του Παναθηναϊκού, τα πράγματα δεν θα είναι το ίδιο εύκολα για τον Ολυμπιακό.
Το αγωνιστικό στυλ των ερυθρολεύκων θεωρώ ότι δεν θα μεταβληθεί, ίσα-ίσα θα δούμε βελτίωση και εξέλιξη σε συγκεκριμένα κομμάτια της τακτικής, πράγματα δηλαδή τα οποία βελτίωσε και στα μέσα της περασμένης σεζόν ο Γιώργος Μπαρτζώκας, ώστε να καταφέρει κιόλας να διατηρήσει την πρωτοκαθεδρία του στην Ελλάδα και να πλασαριστεί στα πλέι-οφ της Euroleague από την πρώτη θέση της κανονικής διάρκειας.
Η επιστροφή του Μιλουτίνοφ είναι λογικό να ενθουσιάζει τον κόσμο της ομάδας, αφού αποτελεί έναν σταθερό πυλώνα σε άμυνα κι επίθεση, αλλά δημιουργεί και προσδοκίες προκειμένου να βρεθεί άξιος αντικαταστάτης του Μουσταφά Φαλ στην φροντ-λάιν, εκεί όπου πέρυσι ο Ολυμπιακός βρήκε κάποιες λύσεις, κυρίως από μερικά ξεσπάσματα των Μπλακ και Μπολομπόι, χωρίς όμως να θεωρηθούν αξιόπιστες λύσεις.
Ο Σέρβος σέντερ έρχεται για να συνεχίσει από εκεί που το… άφησε την προηγούμενη φορά, με την ελπίδα να δώσει το κάτι παραπάνω και ενδεχομένως να φτάσει ή και ξεπεράσει τον Φαλ στην ιεραρχία.
Πάμε όμως και στην ΑΕΚ…
Ο… Γιάννης Πλάθα, όπως μας συστήθηκε στην συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στη Νέα Φιλαδέλφεια, στο πλευρό του διοικητικού ηγέτη της ΚΑΕ ΑΕΚ Μάκη Αγγελόπουλου, δεν ήρθε στην Ελλάδα τυχαία. Ούτε βέβαια και η ίδια η ΑΕΚ τον έφερε κατά τύχη. Ο ερχομός του στα Άνω Λιόσια έγινε για να μπορέσει -επιτέλους- ο Δικέφαλος να βρει μία αξιόπιστη σταθερά στον πάγκο του και να καταφέρει να επαναλάβει επιτυχίες, όπως τα προηγούμενα χρόνια.
Ο Πλάθα είναι ένας εξαιρετικός γνώστης του μπάσκετ, με φρέσκες ιδέες και ξεκάθαρο πλάνο, έχοντας πετύχει κάτι πολύ σημαντικό όπου κι αν έχει δουλέψει: να αφήσει το δικό του αποτύπωμα. Κάτι τέτοιο θα επιχειρήσει και στην Ελλάδα τα επόμενα δύο χρόνια, δίνοντας από την πρώτη στιγμή το σύνθημα για τη νέα σεζόν.
Ο Ισπανός κόουτς θέλει μία ομάδα που θα στηρίζεται σε ένα συγκεκριμένο αγωνιστικό πλάνο, με αρχές και ξεκάθαρη ταυτότητα, που θα μάχεται σκληρά για κάθε μπάλα και θα μπορεί να βρίσκει τις απαραίτητες λύσεις σε άμυνα κι επίθεση, ανεξαρτήτως αντιπάλου, αγωνιστικής κατάστασης και προσώπων.
Δεν είναι τυχαίο ότι η ΑΕΚ κινήθηκε έξυπνα αν και καθυστερημένα στην συγκεκριμένη μεταγραφική περίοδο, προκειμένου να «κλείσει» πρώτα τις θέσεις των Ελλήνων, εκεί όπου οι επιλογές είναι σαφώς λιγότερες, και μετά να επιχειρήσει να «χτυπήσει» ξένους παίκτες με ποιότητα και εμπειρία, ελαχιστοποιώντας με αυτό τον τρόπο το περιθώριο λάθους, πάντοτε βέβαια στον βαθμό του εφικτού.
Δίπλα στον μοναδικό αξιόπιστο Έλληνα της τελευταίας διετίας, τον Δημήτρη Φλιώνη, η ΑΕΚ έφερε και τους Καράμπελα, Νετζήπογλου, Κουζέλογλου και Χατζηδάκη, οι οποίοι θα δίνουν βάθος στο ρόστερ και θα αποτελούν σημαντικές λύσεις στο πλάνο του Πλάθα.
Οι προσθήκες των ξένων δεν έχουν ολοκληρωθεί, ίσα-ίσα μάλιστα που τώρα έχουν ξεκινήσει και θα συνεχιστούν για το επόμενο χρονικό διάστημα, προκειμένου να βρεθούν οι καλύτερες δυνατές επιλογές που θα ταιριάξουν στο πλάνο και το σχήμα του Ισπανού προπονητή.
Τζόρνταν ΜακΡέι και Μιντάουγκας Κουζμίνσκας συμφώνησαν με τον Δικέφαλο για να κάνουν την διαφορά και να αποτελέσουν τις βασικές επιλογές στο κιτρινόμαυρο ρόστερ. Οι επιλογές αυτές αποδεικνύουν και τον πήχη που έχει θέσει και η διοίκηση της ομάδας, τον χρόνο που συμπληρώνονται τα 100 χρόνια από την ίδρυση του συλλόγου.
Η πρόκληση για την ΑΕΚ θα είναι να σχηματοποιήσει το ρόστερ με τέτοιο τρόπο ώστε να μην χρειαστεί να προχωρήσει σε μεγάλες αλλαγές κατά τη διάρκεια της σεζόν, αλλά να αρκεστεί σε 1-2 ποιοτικές «ενέσεις», όπως άλλωστε συμβαίνει συχνά στο μπάσκετ – είναι τέτοια η φύση του αθλήματος άλλωστε.
Το γενικό συμπέρασμα από τα παραπάνω, είναι ότι το επίπεδο του ελληνικού μπάσκετ φαίνεται να ανεβαίνει, να πηγαίνει στο επόμενο επίπεδο και να δημιουργεί τις συνθήκες εκείνες προκειμένου να ξαναγίνει ανταγωνιστικό. Όσο ανταγωνιστικό βέβαια μπορεί να γίνει, μιας και η ύπαρξη του Ευρωλίγκας των κλειστών συμβολαίων δεν δίνει πολλά περιθώρια για μεγάλες αλλαγές.
Βήμα-βήμα όμως, μπορεί το ελληνικό μπάσκετ να δυναμώσει ξανά. Το βλέπουμε με το Περιστέρι του Βασίλη Σπανούλη, το βλέπουμε και με τον ΠΑΟΚ και τον Άρη στη Θεσσαλονίκη, το βλέπουμε και με τον Προμηθέα. Όλες οι ομάδες δυναμώνουν αυτό το καλοκαίρι και θέλουν να κάνουν το κάτι παραπάνω.
«Νικητής» στη μάχη της… ενδυνάμωσης και της εντυπωσιακής μεταμόρφωσης είναι ο Παναθηναϊκός, χωρίς αμφιβολία, αλλά οι προσπάθειες όλων ανεβάζουν συνολικά επίπεδο το άθλημα στη χώρα μας.
