Η ΑΕΚ ταξίδεψε για την Κύπρο, όπου αύριο το βράδυ θα έχει ουσιαστικά την πρόβα τζενεράλε για τη νέα σεζόν, απέναντι στην Ομόνοια (μεσολαβεί και το φιλικό τριών 45λεπτων με την Προοδευτική το επόμενο Σάββατο, αλλά θα είναι κυρίως εκπαιδευτικού χαρακτήρα και βέβαια με χαμηλή δυναμικότητα αντιπάλου).
Η τελευταία πρόβα του Ματίας Αλμέιδα στα Σπάτα, έδειξε ξανά ότι η βασική του σκέψη είναι να ξεκινήσει τη σεζόν με την Ενωση να παίζει σε άμυνα τριάδας.
Υπάρχουν βέβαια δεδομένα κενά που δεν επιτρέπουν στον Αργεντινό τεχνικό να ψάξει πολύ και κάτι διαφορετικό. Ο Βίντα προτιμήθηκε να μείνει στην Αθήνα για να δουλέψει, ο δεύτερος στόπερ παραμένει στα ζητούμενα, όπως και ο φορ. Ο Αλμέιδα δούλεψε ξανά σε διάταξη 3-5-2, με Μήτογλου, Σιμάνσκι, Τζαβέλλα στην άμυνα, Ρότα και Τσούμπερ στις πτέρυγες, Γιόνσον, Πινέδα, Γκατσίνοβιτς στα χαφ και Αραούχο, Γκαρσία στην επίθεση.
Είναι παράδοξο ότι από το ξεκίνημα της προετοιμασίας, μολονότι δεν βγαίνουν τα στόπερ ούτε αριθμητικά (πολλώ δε μάλλον ποιοτικά) ο Αλμέιδα δούλεψε σχεδόν αποκλειστικά με την τριάδα στην άμυνα. Ισως γιατί εκτιμά πως έτσι εξασφαλίζει καλύτερη ισορροπία, ίσως γιατί ταιριάζει στα χαρακτηριστικά των υπολοίπων, το θέμα είναι πως η τριάδα είναι η βασική του επιλογή, έστω και με «αλχημείες», όπως οι μεταθέσεις των Σιμάνσκι, Χατζισαφί, Μοχαμάντι, Ραντόνια ως στόπερ.
Οι λόγοι για την τριάδα
«Δεν θέλω ποτέ να κλειδώνομαι σε ένα σύστημα. Κάποιες στιγμές ξέρουμε ότι μπορούμε να παίξουμε έτσι (με τριάδα) κάποιες άλλες, μπορούμε να παίξουμε και με τέσσερις στην άμυνα…», σχολίασε ο Αλμέιδα όταν ρωτήθηκε σχετικά. Πιθανότατα, επειδή εκτιμά πως οι παίκτες που έχει στην ΑΕΚ, έχουν αφομοιώσει κάθε σχηματισμό που περιλαμβάνει τετράδα στην άμυνα, άρα θέλει να δει κατά πόσον μπορεί να του δώσει διαφορετικές λύσεις μια άλλη τακτική προσέγγιση.
Η τριάδα στην άμυνα είναι ένας σχηματισμός που «φοριέται» ολοένα και περισσότερο από διάφορους προπονητές ανά την Ευρώπη. Προσφέρει τη δυνατότητα για ισχύ επιθετικά, με πολλούς παίκτες που πατούν την αντίπαλη περιοχή. Βέβαια, έχει προφανή αδυναμία στα άκρα, που κανείς δεν ξέρει πως θα λειτουργήσει με αντιπάλους ομάδες που στηρίζονται στα άκρα. Ο Χιμένεθ που το δούλεψε αρκετά στην ΑΕΚ, προτιμούσε να γίνεται «καθρέπτης» στον αντίπαλο και να επιλέγει να προσαρμόζει το σύστημά του.
